Author Archives: Admin

De zegen van de koning

This entry was posted on by .

Beeld: Teun Vonk

Tekst: Tijs van den Boomen

Om tien uur, op het moment dat we bij de koning worden verwacht, halen de monteurs de achterwielen van de auto voor nadere inspectie, de voorwielen zijn om negen uur al verwijderd. In een vrolijke chaos, waarbij niemand op de tijd let, werkt een twintigtal mensen tegelijk aan de auto, tegen elven zijn het er minstens dertig. Rond die tijd arriveert ook een politie-escorte om ons te begeleiden, blijkbaar was het voor hen al lang duidelijk dat we niet op tijd zouden vertrekken. Om half twaalf is het daadwerkelijk zover en rijden we met gillende sirenes weg uit Suame Magazine, honderden mensen doen ons uitgeleide.
Vooral de capriolen van de jongste motoragent zijn adembenemend: met zijn vuisten op autodaken slaand en schoppend tegen busjes die niet snel genoeg opzij gaan, baant hij letterlijk een weg voor ons. Aangekomen bij het paleis zegt hij trots dat dit de Afrikaanse manier is, een stijl die witten nooit kunnen leren. Met gepaste bewondering bekijken we zij met doodshoofden versierde handschoenen.

TEVO_2013-04-1018146

Als we aankomen op het paleis, krijgen we te horen dat een van de vele chiefs van de koning de auto zal inspecteren, de koning zelf heeft daarvoor geen tijd. Bovendien blijkt de ontvangst helemaal geen privéprivilege te zijn: we moeten gewoon achteraan sluiten bij een lange stoet van mensen die geld komen doneren, een geschil voorleggen of aandacht willen voor hun project, zoals wij.
Op plastic stoeltjes kijken we naar de vele chiefs en subchiefs die de koning omringen, ze zijn  allemaal gekleed in een enorm doek, dat onophoudelijk afzakt. Geen nood, en plein public slaan ze dat doek dan open, en slechts gekleed in een kniebroek brengen ze de zaak weer op orde. Doordat ze het doek samenknopen voor hun borst, lijkt iedereen een boezem te hebben.
Als we eindelijk aan de beurt zijn houdt George, de voorzitter van onze Ghanese partner Smido, een lang verhaal. Niet direct tegen de koning, want die mag je niet rechtstreeks aanspreken, maar tegen de translator die het verhaal samenvat. Het antwoord van de koning komt op fluistersterkte, de translator herhaalt het door microfoon voor ons gewone stervelingen, steeds onderbroken door een luid zyom van de chiefs, wat zoiets betekent als: hij heeft gelijk, dat klopt. En dan kunnen we vertrekken.
Terwijl we buiten een beetje katerig om de auto dralen, komt ineens het bericht dat de koning de sessie heeft beëindigd en de auto alsnog persoonlijk wilde bekijken. En plots raakt iedereen geëlektrificeerd, een stroom chiefs komt naar buiten, overal bodyguards, agenten en cameramensen. En dan de koning zelf, voorafgegaan door een man met een zilveren kruik op zijn hoofd, degene die het koninklijke hoofd dept aan zijn zijde en de drager van de parasol achter hem.
Hij wil wel even in de auto plaatsnemen en al ras start hij de motor en probeert de auto in zijn versnelling te zetten. Wat niet lukt, want de kap van de versnellingsbak is te krap bemeten en om te kunnen rijden moet je die eerst verwijderen. Dat is maar beter ook, want de auto bleek tijdens de rit naar het paleis nogal wat mankementen te vertonen, zoals een gaspedaal dat blijft hangen en een stuurstang die de neiging heeft om voor zichzelf te beginnen. We zien de krantenkop al voor ons: ‘Koning rijdt onderdanen dood in door Nederlanders ontworpen auto’. Want dat wij de schuld zouden krijgen, daarover kan geen misverstand bestaan.
Terwijl we na staan te praten word ik aangesproken door een man, die de neef van een onderkoning zegt te zijn, hij heeft theologie gestudeerd aan de VU en spreekt nog steeds heel keurig Nederlands. Tegenwoordig zit hij in de goudmijnen, als ik belangstelling heb, kan ik wel eens komen kijken, dan zal hij me het hele proces laten zien en kunnen we meteen over investeringen praten. Om de aantrekkelijkheid van zijn aanbod te benadrukken, troont hij me mee naar zijn auto om klompjes goud te laten zien, de kleinste weegt 18,4 gram, laat hij met een elektronische weegschaal zien.

TEVO_2013-04-1018415

De volgende dag staat er een stuk in de Daily Graphic, de belangrijkste krant van Ghana. Het is prominent geplaatst: drie kolommen op de achterpagina. We bellen Azongo, de machtige consultant van Smido, om hem te feliciteren met de publiciteit. Maar hij is ontevreden: er staat geen foto van de auto bij. Hij heeft de krant al gebeld en opdracht gegeven het stuk nogmaals te plaatsen, maar dan met foto. Wie betaalt, bepaalt.

Motorblok moet in bad

This entry was posted on by .

Motorblokken worden vaak bewaard in  simpele schuurtjes van met ruwe olie bewerkte planken. Die beschermen doorgaans niet tegen zand en stof. Als de monteur uit zijn schuur een motorblok opduikelt dan stuurt hij deze eerst naar de wasstraat. Dat is dan een klusje voor zijn jongste gezel. Ik dus, in dit geval. Eerst moet ik met het  motorblok 200 meter in de taxi. Het ding is niet te tillen. Dat kost je dan eurootje en dan voor twee euro de boel laten schoonspuiten met een hoge druk spuit. Het kost niet veel, behalve dan veel tijd. Omdat de gezel gratis is, loont het de moeite niet om een betere schuur te bouwen.

Goede bediende

This entry was posted on by .

Dat er een zekere levenskracht in de auto zat, wisten we al. Bij de eerste testrit heeft het ‘gevaarte’ ten slotte een afdruk gemaakt op een geparkeerde Mercedes. ‘De auto is een slechte meester en een goede bediende,’ had master Phillip gezegd. Met andere woorden: Als de auto het zelf voor het zeggen heeft dan heb je een probleem. Pas als de auto doet wat jij wil, weet je dat het de goede kant op gaat. Vorige week vond de tweede testrit plaats en die ging goed. Een hele ronde  lang deed de auto precies wat dr. Waco van hem verlangde. bij de tweede ronde brak het gaspedal af.

voedsel voor de smelterij

This entry was posted on by .

Alles wordt gebruikt, ook als motorblokken en machines niet meer te repareren zijn. Sinds de komst van de smelterijen in de jaren zeventig wordt alles ter plaatse omgesmolten om er nieuwe onderdelen van te gieten. Er is veel vraag naar molenstenen voor ‘foodprocessing machines’ en zandmolens die gebruikt worden in de illegale mijnbouw.

Horlogemakers

This entry was posted on by .

Suame Magazine draait om meer dan alleen auto’s maken. Je kunt ernaar kijken als een economische nucleus waar van alles op afkomt en waar allerlei nieuwe economische reacties worden uitgelokt. Er is een begraafplaats anex vuilnisbelt en publiek toilet in het oudste gedeelte van The Magazine waar in drugs wordt gedeald. Er is naar verluid zelfs prostitutie in de wijk, maar dat heb ik nog niet gezien. Er worden ook wapens gemaakt. Die verhalen gingen al de ronde, maar anderen zeiden weer heel stellig dat dit inmiddels niet meer gebeurde. Het is gelukt om de wapensmit te localiseren. Twee nerds met dikke brillenglazen en een zachtaardig voorkomen slijpen aan stukjes spijker en zagen zonder iets af te tekenen stukjes ijzer uit een plaat. Ze mogen wapens officieel wel repareren, maar ze zijn zo vrij geweest ze ook te kopieren. Dat mag absoluut niet, maar iedereen in hun omgeving weet ervan. Eigenlijk heb ik nergens in Suame magazine zulk fijn veil en zaagwerk gezien als hier. Het zijn de horlogemakers van de autowijk.